dinsdag 19 mei 2009
de laatste loodjes
die wegen hé!
We tellen nu elke dag met spanning af. Wordt het deze week of de volgende? Krijgen we er een meisje bij of een jongen? Bij elke kleine kramp denk ik, nu? Het enige wat ik zeker weet is dat ik er klaar voor ben om deze zwangerschap af te ronden, het is mooi geweest.
Ik heb het de laatste maanden ook enorm warm gehad. De koudste temperaturen 's avonds liggen zo tegen de 32°C, in de kamer is het om 22u nog steeds 38°C. Het is een dubbel wachten want ook het regenseizoen zal door mij met open armen ontvangen worden. We kregen een week geleden een eerste aankondiging, een eerste echte regenbui. Genieten was dat! Dat het wolkendek maar vlug aanzwelt en in alle hevigheid losbarst.
En wat zijn verder de laatste nieuwtjes: Djinè is na een maand teruggekomen. Dat is Van's verantwoordelijkheid en ik kom er verder zo weinig mogelijk tussen. Van zegt: hij kent het werk en is te vertrouwen in de kamers en het is beter met hem te blijven verder werken. Nu is het toch dood seizoen en geen klanten dus ik laat het maar even waaien. Maar Mohammed is nu weg. (zie 14 aug 08) Die was het werk hier al een tijdje beu, dat voelden we. Ook hier zegt Van dat hij wel weer zal terugkeren als hij merkt dat het leven als werkloze ook zijn mindere kanten heeft. Maar ook dat laat ik waaien.
Het enige waar ik op uit ben nu is verfrissende regen en een sprankelend gezonde baby. En muziek maken met mijn dansende kinderen op de tamani, die Samba van een vriend kreeg uit Segou.
Abonneren op:
Posts (Atom)