Bamako is een boeiende stad met een bruisend nachtleven en schitterende concerten. Het werd gezegd. Wist ik veel, ik was druk bezig verantwoordelijkheden op mij te nemen die de mijne niet waren. Maar HALLELUJAH, the times they are a changin'! Ik ging vrijdagavond met Sophie naar Campemant Kangaba, een hotel complex zo'n 3 kwartier buiten de stad. De concertenreeks heet '24h en brousse' en de veelbelovende titel van dit optreden 'Afel Boucoum rencontre Habib Koité'. Met Afel (in witte boubou) zat ik 2 jaar geleden op het vliegtuig terug naar Bamako. Ik had hem toen niet herkend maar Van wel. Hij komt uit hetzelfde noord-Malinese dorp als Ali Farka Touré, Niafunké, heeft jaren in zijn band gespeeld en is nu één van de meesterlijke vertegenwoordigers van de Mali blues. Habib (in het midden) is al jaren een fonkelende ster aan het Malinese muziekfirmament (je hebt er hier een hele melkweg van). Zijn gitaarspel en uitstraling ... wat een entertainer! Stil blijven staan was geen optie.
Bijzonder was de kalebas-speler (in witte boubou zittend achter Afel). Een oude man die Habib voortdurend weer op het podium riep bij de naam 'Hama'. Ongeveer 14 jaar geleden, toen ik voor de eerste keer naar Afrika kwam, met Peter, zagen we totaal onverwachts in Dori, in het noorden van Burkina Faso, waar een grote reünie van Peul-herders werd gehouden een optreden van Ali Farka Touré. Aanwezig waren mogelijk 100 Peul mannen en vrouwen in vol ornaat en twee gelukkige blanken. Hama speelde toen in zijn groep want we herkenden hem maanden later in het Zuiderpershuis toen hij deel uitmaakte van de band van Habib Koité die daar optrad.
Een plezierig detail is dat Afel een cd aan Sophie had beloofd. Ze hadden kennisgemaakt toen hij haar hotel had bezocht in Djenné. Sophie was alweer terug in Djenné dus hadden ze afgesproken dat hij me zou bellen. Via één van onze volgende reizen zou de cd Djenné en Sophie bereiken. Maandagmorgen zou hij langskomen, woensdagmiddag ben ik er uiteindelijk zelf achter gereden. Het is een cliché waar je aan went (maar nooit bij je eigen vent!). Het was een fijne ontmoeting en een aangenaam gesprek. Hij was er toen ook bij in Dori.
Vraag me over nog eens 14 jaar waar ik was toen het nieuws van de dood van Khadaffi de wereld bereikte ... oh ja, ik dronk een biertje met Afel Boucoum.
