Deze keer lijkt het of we heel lang zijn weggeweest. Mogelijk voelde het weg zijn 'wegger' dan anders daar Van deze keer niet meegekomen is. Des te sterker verlangde ik naar de terugkeer.
Terugkomen is altijd anders, wat blijft is de geur: de verslavende geur van Afrika. Ik ruik hem hier nu thuis ook en meende dat voordien niet te doen. Waarschijnlijk nestelt hij zich na een tijdje in mijn neusvleugels en heb ik afstand nodig om hem hier nu weer sterker te ruiken.
Bovendien is het momenteel ook het begin van het regenseizoen wat de geuren nog versterkt, bijvoorbeeld van de eucalyptusbomen in onze achtertuin: als de wind na de regen goed zit waait een heerlijk fris-ruikende bries bij ons binnen.
En als toemaatje tik ik deze letters met tropische muziek op de achtergrond, komende van een concert in het Palais de la Culture aan de overkant van de straat. Ook alsof het uit onze achtertuin komt.
Een boeiende achtertuin hebben wij : de plaats ook waar ik droom van een groot zwembad…
Ik ben blij terug thuis te zijn. Niet overweldigend zoals vorige keren, misschien wordt het ‘gewoon’, geen keuzes meer hoeven te maken, geen twijfels, gewoon thuis komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten