Twintig dagen geleden dat ik nog een stukje schreef. Dat wil vooral zeggen dat we in het nieuwe werkjaar (we tellen van begin juli tot mei) gevlogen zijn. Vorig jaar hadden we in juli één georganiseerde gereserveerde reis. Morgen beginnen we aan onze vierde. En ik kan verzekeren dat dat goed voelt.
Mijn misplaatste bescheidenheid draagt me op voorzichtig te zijn - niet te vroeg juichen, of zoals we dat in Vlaanderen zo mooi leren: niet te hoog van de toren blazen.
Wel, het voelt geweldig. We zijn iets gestart, met vele vraagtekens en weinig zekerheid, en het draait, het groeit, het leeft.
Ik ben vijf jaar geleden een weg ingeslaan, het blijkt een kronkelweg te zijn in een landschap met veel reliëf. Ik wijk er niet meer van af. Het is mijn weg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten