donderdag 14 augustus 2008

Darani


Ok, dan zullen we het ook gelijk over Mohammed hebben. Hij, Sitan en Djinè zijn de vaste personeelsleden hier in huis.

Mohammed steelt ieders hart. Bijzonder hartelijk en zorgzaam en de kinderen zullen het geweten hebben. Mohammed is Samba's moeder en vader tegelijk. 's Nachts als Samba wakker wordt is dat slechts om twee dingen: of water en dan slaapt hij onmiddellijk verder, of Mohammed en dan moet ik hem naar buiten brengen zodat hij verder kan slapen naast Mohammed onder diens muggennet. Wanneer hij ontroostbaar is, is er maar één oplossing 'waar is Mohammed?'.

Mohammed wordt ook 'Darani' genoemd, naar zijn dorp een 60-tal kilometers buiten Bamako. Heb ik bezocht want is ook het geboortedorp van Van's moeder en Mohammed is een zoon van haar broer. Lemen ronde hutten met een strooien dak, een leven zoals het duizend jaar geleden ook geleefd werd alleen reed er toen niet één keer per dag het groene busje voorbij. De Sotrama is dat, het publiek transport in en rond Bamako. En dat was ook wat Mohammed deed voor hij bij ons begon, leerjongen op de Sotrama. Als analfabeet was hij naar de grote stad gekomen om enig loon te vergaren. Wat me trouwens altijd weer doet glimlachen is dat Samba steevast met een pak boeken naar Mohammed trekt die hij hem moet voorlezen. En de manier waarop dat dan gebeurt is prachtig.

'Mais retournons à nos moutons...' Mohammed was in Bamako, wij hadden een 'guardien' nodig en Mohammed werd onze waker en manusje van alles. Hij verzorgt de tuin (maar ook Djinè heeft hierin zijn aandeel), houdt de koer proper en gaat veel te veel snoepjes halen met Samba en N'yélé bij het dichtsbijzijnde kraampje.