Ik had hier niet moeten zitten en dit nu niet moeten schrijven. Ik had op terugweg moeten zijn van onze reis naar Hombori, helaas...
Sinds jaren ben ik niet zo verkouden geweest. Een hardnekking virus dat door ons huis raast en ver daarbuiten: ik geveld, enkele dagen later ook N'Yélé, dan Sitan, en Mohammed...
We hebben momenteel één slaper en voor de eerste keer in de Tounga-geschiedenis heb ik moeten zeggen dat het onmogelijk was 's morgens ontbijt aan te bieden. Twee maal. Gelukkig is het de meest sympathieke jonge man.
En gelukkig zijn we zelfstandigen en stellen we ons reisje gewoon enkele weken uit, tot na de ramadan en bij volle genezing.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten