een kaarsje voor La Vielle

Wat een lege maand was februari, geen enkel stukje. Omdat ze zo vol was.
Februari was een bizarre maand, met bijzonder leuke momenten, zoals de zalige komst van Micheline, maar ook met heel droevige, zoals het overlijden van 'La Vielle'.
Paix à son âme.

Ik heb het hier al wel meer meegemaakt: overlijdens waarbij ik denk, dit had nu echt niet hoeven te gebeuren. La Vielle is de oudste dochter van Van's oudste zus. Moet ergens 20 jaar geweest zijn of net niet. Was een drietal-jaar getrouwd, had al een dochtertje en was nu zwanger van een tweede kindje dat op zeven maanden geboren is. Zij is heel ziek geworden en na een week was ze er niet meer. Wat kan het leven hier verdomd hard zijn.
Ik ben maar weer eens overtuigd - dat was ik al en is nogmaals bevestigd - dat een nog groter probleem dan een gebrek aan middelen, hier het gebrek aan kennis is. Op vele vlakken. Het geldt uiteraard in de eerste plaats op vlak van gezondheidzorg, maar evengoed in het onderwijs.
De hele familie had voor de genezing van La Vielle geld samengelegd en was tot een voor Malinese begrippen groot bedrag gekomen. Daar kon behoorlijk wat degelijk materiaal en medicijnen voor aangekocht worden, die hier in Bamako dikwijls wel voorhanden zijn. Maar als niemand juist weet wat er aan de hand is of welke behandeling aangewezen is...

Weer twee wezen erbij, ze zullen opgroeien bij de oudste zus van Van, hun grootmoeder. Die is begonnen het pasgeboren baby'tje aan haar borst te leggen en stilaan komt de melkproductie op gang.