grijs

Ik wil het hebben over de rijkdom van Afrika, de schoonheid van Mali, de joie de vivre van de Malinezen, over de complexiteit van dit continent en niet over de armoede.
Maar gisteren was zo'n dag met grijs in de lucht. Buiten stof, de zon, de sterren en de maan zie je deze tijd niets in de lucht. Of zat het dan in mijn lijf?

Ik was gisteren geshockeerd door de armoede. Ik bezocht klanten die in een hotel verblijven in het centrum van de stad, het meest luxueuze van Bamako - misschien heeft het daar iets mee te maken. Op de terugwandeling zag ik een gehandicapt meisje met een lollie in haar mond waar het speeksel uitliep over het trottoir kruipen. Ik las na het middageten een stukje in een Belgische krant die klanten hadden achtergelaten met een grote foto van David Beckham. Bij de foto weet ik niet zeker of het de Afrikaanse kindjes waren die mijn aandacht eerst trokken of zijn volledig getattoeeerde arm. Het artikel gaf informatie over de toestand van kindersterfte in de wereld en de milleniumdoelstellingen en toonde met behulp van een tabel de hoge positie die Mali inneemt in het rijtje van landen waar de situatie hieromtrent problematisch is. Ten gevolge van armoede. Ik zag tegen het einde van de namiddag, toen ik op een terrasje zat, een verkoper met lelijke schilderijtjes langskomen en ook dat deed pijn. Iedereen is verkoper in Bamako en allemaal van dezelfde zever en wat brengt het op?

Ik wil schrijven over wat hoopgevend is, wat grappig is, wat anders is, wat ontroerend is, wat mooi is. Maar er is ook wat er is.