donderdag 3 juli 2008

de weg naar romantiek loopt niet door Afrika

Voorlopig nog even zonder foto's. De batterij-oplader van mijn fototoestel is gelukkig in België gedetecteerd en komt volgende week aan met de eerstvolgende klanten.

Dus kan ik wel over Teresa vertellen, maar zonder beeld.
Teresa is de vrouw van Abdulaye. Abdulaye is ook gids en Teresa is ook blank. Een gemengd koppel: vrouw hebben en houwen achtergelaten in Spanje en romantiek en avontuur gevolgd naar Afrika.
Gelukkig aan avontuur hier geen gebrek. Het is de romantiek die niet altijd mee wil. Een altijd wederkerend probleem en mega-cultuurverschil. Ik heb het mogelijk al gezegd in vorige blog-stukjes - omdat we er zo door geobsedeerd raken - maar volgens mij is de scheiding tussen man en vrouw nergens zo groot als hier in authentiek zwart Afrika. En ik lieg, ik ben nog nooit in Pakistan geweest, of Saoedie-Arabië om er maar een paar te noemen.

Man en vrouw die samen op stap gaan: het bestaat misschien nog wel tijdens de verlovingsperiode maar eens het huwelijk voltrokken is er nog weinig sprake van. Vrouw hoort thuis, doet het huishouden draaien en de kids en man doet wat hij wil. We worden er soms een beetje bitter van.
Wij denken meestal dat ze niet met hun ernaar smachtende wederhelft op stap willen gaan, maar ze kennen het gewoon niet. Ze zijn niet van kwaaie wil, denken we in optimistische buien, het bestaat hier gewoon niet.

Gelukkig zien we het kenteren. Wij voelen ons goed in onze naïviteit, wij leven op hoop...

Geen opmerkingen: